10 Ασκήσεις για την πρόληψη του άγχους αποχωρισμού στα κουτάβια

Πώς να αποτρέψετε το άγχος αποχωρισμού στα κουτάβια

Είναι σημαντικό να αποτρέψετε το άγχος αποχωρισμού στα κουτάβια, λαμβάνοντας υπόψη πόσο διαδεδομένο έχει γίνει αυτό το πρόβλημα συμπεριφοράς. Γνωρίζατε ότι το άγχος αποχωρισμού στους σκύλους είναι διαδεδομένο μεταξύ 20 και 40 τοις εκατό όλων των σκύλων που λαμβάνουν θεραπεία από ειδικούς στη συμπεριφορά των ζώων στη Βόρεια Αμερική; (Simpson 2000, όπως αξιολογήθηκε από τους Thielke και Udell 2017).

Εκτός από το ότι είναι ένα ευρέως διαδεδομένο ζήτημα, το άγχος αποχωρισμού είναι μία από τις κύριες αιτίες για τις οποίες οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων εγκαταλείπουν τους σκύλους σε καταφύγια. Αυτό συχνά οφείλεται στο μέγεθος της οικιακής ζημιάς που προκαλείται από τα προσβεβλημένα σκυλιά και στα παράπονα των γειτόνων για το υπερβολικό γάβγισμα αυτών των σκύλων.

Για να μην αναφέρουμε, η στενοχώρια που σχετίζεται με τον χωρισμό είναι τελικά μια ανησυχία για την ευημερία. Αυτά τα σκυλιά υποφέρουν πραγματικά καθώς ανησυχούν απαρηγόρητα και πανικοβάλλονται όταν χωρίζονται από το αγαπημένο τους πρόσωπο.

Τα προσβεβλημένα σκυλιά συχνά βγάζουν σάλια, λαχανιάζουν, βηματίζουν, φωνάζουν, επιδεικνύουν καταστροφική συμπεριφορά ειδικά στοχευμένη προς πόρτες και παράθυρα, ουρούν και αφοδεύουν σε εσωτερικούς χώρους, αρνούνται να φάνε όταν μένουν μόνα τους και προκαλούν ακόμη και αυτοτραυματισμό όπως γλείψιμο ή μάσημα ή τραυματισμούς στην προσπάθεια ξεφύγει από ένα κλουβί.

Τα καλά νέα είναι ότι μπορείτε να ξεκινήσετε τα κουτάβια από το δεξί πόδι εάν επέμβετε όταν είναι μικρά και μεγαλώνουν. Με τον εμβολιασμό των κουταβιών έναντι πιθανών προβλημάτων από νεαρή ηλικία, μπορείτε επομένως να αποτρέψετε πολλούς μελλοντικούς πονοκεφάλους. Όπως λέει και η παροιμία «μια ουγγιά πρόληψη αξίζει μια λίβρα θεραπείας».

Όπως και στις ασκήσεις για την πρόληψη της φύλαξης των πόρων στα κουτάβια, μπορείτε επομένως να λάβετε πολλά προληπτικά μέτρα για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης και της ανεξαρτησίας στο κουτάβι σας, ώστε να μπορέσει να γίνει ένας καλά προσαρμοσμένος σύντροφος.

Το ήξερες?

Αν και οι περισσότερες καταστάσεις άγχους αποχωρισμού εμφανίζονται ως πλήρεις καταστάσεις όταν τα σκυλιά υφίστανται κοινωνική ωριμότητα, σύμφωνα με την Karen Overall, τα κουτάβια ηλικίας 4 έως 6 μηνών μπορούν επίσης να εμφανίσουν άγχος αποχωρισμού. Πηγή: Άγχος Αποχωρισμού στα Σκυλιά

με την Karen L. Overall, MA, VMD, Ph.D., DACVB, CAAB

Ασκήσεις για την πρόληψη του άγχους αποχωρισμού σε κουτάβια

Αυτές οι ασκήσεις μπορούν να παίξουν πρωταρχικό ρόλο στην πρόληψη συναισθηματικών ζητημάτων όπως το άγχος αποχωρισμού και η αγωνία απομόνωσης. Το να κάνετε το κιβώτιο ή το παρκοκρέβατο ένα διασκεδαστικό και ικανοποιητικό μέρος μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πρόληψη της εμφάνισης φοβιών περιορισμού. Ας ελπίσουμε ότι οι κτηνοτρόφοι θα εισάγουν τα κουτάβια στα κιβώτια από νεαρή ηλικία, για να κάνουν τη ζωή πιο εύκολη στους νέους ιδιοκτήτες κουταβιών μόλις σταλούν τα κουτάβια τους στα νέα τους σπίτια.

Καθώς ξεδιπλώνετε αυτές τις ασκήσεις, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε πάντα το κουτάβι σας για να διασφαλίζετε ότι παραμένει ήρεμο και χαλαρό και ότι προοδεύετε σταδιακά με το ρυθμό του κουταβιού σας. Εάν το κουτάβι σας οποιαδήποτε στιγμή δείχνει σημάδια δυσκολίας, κάντε ένα ή δύο βήματα πίσω στη διαδικασία και δουλέψτε περισσότερο σε αυτά τα επίπεδα.

1. Εξασκηθείτε στα Διασκεδαστικά Παιχνίδια Κλουβιών

Τα περισσότερα νέα κουτάβια όταν μπαίνουν στο νέο τους σπίτι τείνουν να νιώθουν μοναξιά τις πρώτες τους νύχτες. Είναι λοιπόν κοινή πρακτική να τα αφήνετε να κοιμούνται στα τελάρα τους δίπλα στα κρεβάτια του ιδιοκτήτη. Με αυτόν τον τρόπο οι νέοι ιδιοκτήτες μπορούν να μιλήσουν στα κουτάβια τους και να τα καθησυχάσουν χαμηλώνοντας τα χέρια τους, ώστε τα κουτάβια να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνα.

Πολλοί ιδιοκτήτες όμως μετά από κάποιο χρονικό διάστημα αρχίζουν να μετακινούν το κλουβί μακριά από την κρεβατοκάμαρα σε ένα μακρινό δωμάτιο και μπορεί επίσης να βάλουν τα κουτάβια τους όταν πάνε στη δουλειά. Σύντομα, το να είσαι στο κλουβί αρχίζει να συνδέεται με την κοινωνική απομόνωση και τα κουτάβια αρχίζουν να φοβούνται να είναι μέσα σε αυτό.

Είναι πολύ σημαντικό να διδάξετε στα κουτάβια να αγαπούν τα τελάρα τους, και μέρος αυτού είναι αρχικά να μην τα αφήνετε μόνα τους για πολύ καιρό. Συνηθίστε το κουτάβι σας στις σταδιακές απουσίες και κάντε σπουδαία πράγματα να συμβούν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Στην ιδανική περίπτωση, θα πρέπει να το κάνετε αυτό όταν έχετε άδεια από τη δουλειά.

Για παράδειγμα, τοποθετήστε ένα σούπερ νόστιμο παζλ φαγητού μακράς διαρκείας στο τελάρο (όπως ένα γεμιστό Kong ή ένα Lickimat) με την πόρτα κλειστή και το κουτάβι σας έξω από αυτό. Το κουτάβι σας θα πρέπει να είναι ανυπόμονο να το αποκτήσει, ίσως να περπατά γύρω του ή να γκρινιάζει.

Όταν παρατηρήσετε ανυπομονησία να το έχετε, ανοίξτε την πόρτα και αφήστε το κουτάβι σας μέσα και κλείστε το κλουβί και φύγετε για λίγο από το δωμάτιο. Παρακολουθήστε το κουτάβι σας από ένα παράθυρο ή άλλη συσκευή απομακρυσμένης παρακολούθησης και μόλις τελειώσει, επιστρέψτε και ανοίξτε το κλουβί.

Ο στόχος είναι να καταστήσετε σαφές ότι τα σπουδαία πράγματα συμβαίνουν όταν φεύγετε και το κουτάβι σας είναι κλειστό. Έτσι, προσπαθήστε να διδάξετε το κουτάβι σας να μένει λίγο μόνο του κάθε μέρα.

2. Οργανώστε Κυνήγι Θησαυρού

Ας το παραδεχτούμε: στα σκυλιά αρέσει να ψάχνουν πράγματα με τη μύτη τους. Είναι κάτι που έχουν τη φυσική τάση να κάνουν. Μια μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι το να επιτρέπεις στους σκύλους να περνούν περισσότερο χρόνο χρησιμοποιώντας τη μύτη τους μέσω διασκεδαστικών δραστηριοτήτων μύτης τους κάνει πιο αισιόδοξους και ως εκ τούτου βελτιώνεται η ευημερία τους.

Μπορείτε να ενισχύσετε την ανεξαρτησία του κουταβιού σας οργανώνοντας διασκεδαστικές δραστηριότητες μύτης στο σπίτι και στην αυλή. Ένας από τους αγαπημένους μου τρόπους για να το κάνω αυτό είναι να ρυθμίζω μικρά "παιχνίδια κυνηγιού θησαυρού" κρύβοντας κροκέτες και λιχουδιές γύρω από το σπίτι ή την αυλή.

Απλώς ζητήστε από έναν βοηθό να κρατήσει το κουτάβι σας ή να το κρατήσει σε άλλο δωμάτιο/πίσω από μια πύλη μωρού, ενώ ρυθμίζετε το κυνήγι θησαυρού σε ένα δωμάτιο ή αυλή που δεν προστατεύεται από κουτάβια. Στη συνέχεια, αφήστε το κουτάβι σας να πάει για το κυνήγι ενώ λείπετε για να κάνετε δουλειές σε ένα κοντινό δωμάτιο.

Μόλις το κουτάβι σας είναι αρκετά ώριμο, προσπαθήστε να εκπαιδεύσετε το κουτάβι σας να κάθεται/μείνει ή να μένει κάτω/μείνετε ενώ κρύβετε την κροκέτα και τις λιχουδιές και μετά αφήστε το. Θα πρέπει να είναι πολύ πρόθυμος να πάει στο κυνήγι του και δεν πρέπει να τον πειράζει που θα απομακρυνθείτε για λίγο κατά τη διάρκεια του κυνηγιού.

Για άλλη μια φορά, μπορείτε πάντα να τον παρακολουθείτε από ένα παράθυρο ή από απόσταση με μια κάμερα νταντά ενώ πηγαίνει στο κυνήγι του, αν θέλετε να δείτε πώς τα πάει.

3. Προετοιμάστε παιχνίδια ματ

Εκπαιδεύστε το κουτάβι σας να πηγαίνει στο χαλάκι του και να χαλαρώνει εκεί με ένα γεμιστό Κονγκ όταν τρώτε τα γεύματά σας ή όταν θέλετε να απολαύσετε λίγο χρόνο μόνος σας. Χρησιμοποιήστε την εκπαίδευση με κλικ (εάν το κουτάβι σας είναι εξοικειωμένο με αυτήν τη μέθοδο) για να εισαγάγετε το χαλάκι χρησιμοποιώντας μια μέθοδο εκπαίδευσης γνωστή ως "σχηματισμό". Εάν δεν έχετε κλικ ή εάν το κουτάβι σας δεν είναι εκπαιδευμένο με κλικ, αντικαταστήστε τον ήχο του κλικ με έναν λεκτικό δείκτη όπως "ναι!"

Εάν το κουτάβι σας δεν έχει μάθει ακόμα να κρατάει κάτω/μένει στο χαλάκι του, μπορείτε να το κρατήσετε σε μια καθορισμένη περιοχή συνδέοντας τη θήκη τροφής σε κάτι σταθερό με ασφαλή τρόπο, ώστε το κουτάβι σας να μην το μεταφέρει μαζί του για να το ακολουθήσει. εσείς.

4. Εγκαταστήστε μια διαφανή πύλη μωρού

Είναι το κουτάβι σας συχνά δίπλα σας και σας συνοδεύει ακόμα και στις βόλτες σας στο μπάνιο; Εάν ναι, μπορεί να θέλετε να εγκαταστήσετε μια πύλη μωρού. Το κουτάβι σας μπορεί ακόμα να σας δει να πηγαινοέρχεστε και επομένως θα αισθάνεται καθησυχασμένο από αυτό.

Αυτό είναι περισσότερο ένα εργαλείο διαχείρισης που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ενώ αρχίζετε να εκπαιδεύετε τον σκύλο σας ώστε να αντιμετωπίζει καλύτερα τις απουσίες σας. Έτσι, καθώς κάνετε δουλειές στο σπίτι ή χρησιμοποιείτε το μπάνιο, κρατήστε το κουτάβι σας πίσω από την πύλη του μωρού, αλλά φροντίστε να του παρέχετε κάτι να κάνει, όπως πρόσβαση σε ένα διασκεδαστικό διαδραστικό παιχνίδι ή γεμιστό Κονγκ, εξαρτώμενη από την έξοδο από το δωμάτιο.

5. Παίξτε Peek-a-Boo Games

Μου αρέσει να το παίζω με νέα κουτάβια που θα αναθρέψω ή με τα κουτάβια του πελάτη μου που φαίνονται να είναι λίγο πολύ προσκολλημένα. Απλώς έχω το κουτάβι πίσω από μια πύλη μωρού ή ένα μεγάλο κουτί που εμποδίζει την είσοδο σε ένα δωμάτιο και κρύβομαι πίσω από τον τοίχο που μας χωρίζει. Κάθε φορά πριν κρυφτώ, πετάω μια λιχουδιά/κοκκινίλα στο κουτάβι και κρύβομαι ενώ το τρώει. Μόλις ακούσω ότι έχει τελειώσει, επανεμφανίζομαι και συνεχίζω να το κάνω αυτό.

Στη συνέχεια προχωράω στο να πετάω πολλές κροκέτες/κεράσματα ταυτόχρονα και επομένως περνάω περισσότερο χρόνο κρυμμένος πίσω από τον τοίχο, ακούγοντας πάντα μέχρι να τελειώσει το κουτάβι για να εμφανιστεί ξανά και να επαναλάβω. Μετά, μπορώ να εξασκήσω το ίδιο παιχνίδι βγαίνοντας έξω από την πόρτα.

6. Παίξτε Hide and Seek

Το κουτάβι σας θα πρέπει να ξέρει πώς να κάθεται/να μένει κάτω/να μένει για αυτό το παιχνίδι.Ζητήστε από το σκυλί σας να μείνει όσο κρύβετε μερικές λιχουδιές/κοκέτες γύρω από το σπίτι/αυλή και, στη συνέχεια, αφήστε τον ενώ πηγαίνετε να κρυφτείτε σε άλλο δωμάτιο. Μόλις τελειώσει το ψάξιμο/φαγητό, ενθαρρύνετέ τον να σας αναζητήσει—όταν σας βρει, επαινέστε τον και ξεκινήστε ένα άλλο παιχνίδι.

7. Οργανώστε Διασκεδαστικές Διαμονές

Ο στόχος είναι να διδάξετε το κουτάβι σας ότι είναι εντάξει να μείνει για λίγο μόνο του. Ξεκινήστε με σύντομες αποστάσεις, όπως μόλις ένα βήμα μακριά, και στη συνέχεια αυξήστε σταδιακά την απόσταση μέχρι να φτάσετε σε ένα σημείο όπου ο σκύλος σας μπορεί να αφεθεί σε ένα δωμάτιο ενώ βρίσκεστε σε άλλο. Βεβαιωθείτε ότι προχωράτε πολύ σταδιακά και αργά στη διαδικασία και επαινείτε αφειδώς για κάθε βήμα. Θέλετε ο σκύλος σας να το δει αυτό ως παιχνίδι.

8. Προορισμός πουθενά

Έχετε ένα κολλημένο κουτάβι που σας ακολουθεί παντού; Ή ακόμα και ένα κουτάβι που σηκώνεται τη στιγμή που αγγίζετε το τηλεχειριστήριο ή το υποβραχιόνιο του καναπέ σας; Στη συνέχεια, αρχίστε να επαναλαμβάνετε αυτές τις ενέργειες ξανά και ξανά έως ότου το κουτάβι σας κουραστεί να ανταποκρίνεται σε αυτό. Εάν το κουτάβι σας σηκώνεται όταν βάζετε το τηλεχειριστήριο κάτω, συχνά κατεβάζετε το τηλεχειριστήριο ξανά και ξανά.

Τελικά, οι αισθήσεις του θα κουραστούν και θα σταματήσει να ανταποκρίνεται σε αυτό. Στη συνέχεια, προχωρήστε και σηκωθείτε επανειλημμένα. Στη συνέχεια, κάντε μερικά βήματα και καθίστε επανειλημμένα. Στη συνέχεια, περπατήστε προς μια κατεύθυνση, όπως προς μια πόρτα, και αν ο σκύλος σας σας ακολουθεί, περπατήστε σε κύκλους, μέχρι να σταματήσει να σας ακολουθεί. Όταν το κάνει, επαινέστε τον και δώστε μια ανταμοιβή. Μεγάλα πράγματα συμβαίνουν όταν δεν σε ακολουθεί.

9. Εξασκηθείτε στις ήρεμες αναχωρήσεις και αφίξεις

Αυτή είναι τόσο εκπαίδευση για εσάς όσο και για το κουτάβι σας, δεδομένου ότι η συμπεριφορά σας μπορεί να επηρεάσει πολύ το κουτάβι σας. Αποφύγετε όσο το δυνατόν να κάνετε μια μεγάλη υπόθεση όταν φεύγετε από το σπίτι ή όταν χαιρετάτε το κουτάβι σας όταν επιστρέψετε.

Κάθε τόσο, τοποθετήστε ένα πολύτιμο βρώσιμο αντικείμενο που αγαπά ο σκύλος σας σε ένα ψηλό ράφι που δεν μπορεί να φτάσει. Βεβαιωθείτε ότι το κουτάβι σας βλέπει ότι το βάζετε εκεί. Όταν το κουτάβι σας δίνει σημάδια ότι το θέλει πολύ, δώστε το και, στη συνέχεια, φύγετε από το σπίτι για λίγο με τρόπο πραγματικό, έως ότου περιμένετε να τελειώσει το φάει.

Στη συνέχεια, επιστρέψτε και φροντίστε να μην κάνετε μεγάλη φασαρία πάνω του. Το να είστε υπερβολικά συναισθηματικοί όταν φεύγετε από το σπίτι μπορεί να επηρεάσει τα συναισθήματα του κουταβιού σας όταν μένει μόνο του.

Συμβουλή: καθώς εξασκείτε όλο και μεγαλύτερες απουσίες, φροντίστε να παρέχετε καλούδια μεγαλύτερης διάρκειας (όπως Frozen Kongs, μακράς διάρκειας μασήματα) για να απολαύσετε και φροντίστε επίσης να αναμιγνύετε σε σύντομες απουσίες στις μεγαλύτερες, ώστε το κουτάβι σας μην ανιχνεύσετε μια αύξηση της δυσκολίας καθώς προχωράτε και αγχώνεστε.

10. Παρέχετε Άσκηση, Προπόνηση και Ψυχική Διέγερση

Το άγχος αποχωρισμού, ή ό,τι μπορεί να μοιάζει με αυτό, μπορεί να συμβεί όταν τα κουτάβια βαριούνται και έχουν έρθει να συνδέσουν την παρουσία μας με την ψυχαγωγία, επομένως εξαρτώνται από εμάς για τις βασικές τους ανάγκες.

Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να καλύπτονται οι ανάγκες ενός κουταβιού για άσκηση, εκπαίδευση και πνευματική τόνωση. Η κίνηση / η άσκηση βοηθά στην απελευθέρωση της ενέργειας και του άγχους, γι' αυτό σχεδιάστε να ενσωματώνετε βόλτες, παιχνίδι, προπόνηση και παιχνίδια εγκεφάλου στη ρουτίνα του κουταβιού σας κάθε μέρα.

Μην ξεχνάτε την τεχνολογία!

Καθώς εξασκείστε να βγαίνετε έξω για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους, θα σας φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο να παρακολουθείτε την κατάσταση του κουταβιού σας κατά τη διάρκεια της απουσίας σας. Σήμερα, χάρη στις τεχνολογικές προόδους, υπάρχουν πολλά υπέροχα προϊόντα για χρήση, όπως οθόνες μωρών, εφαρμογές κινητών τηλεφώνων, κάμερες web και τώρα ακόμη και ειδικές συσκευές παρακολούθησης που σας επιτρέπουν να μιλάτε στο κουτάβι σας και ακόμη και να το κερνάτε καθώς λείπετε (δείτε το Κάμερα Furbo Dog).

Η τεχνολογία μπορεί επίσης να σας βοηθήσει αν υποψιάζεστε ότι το κουτάβι σας πάσχει από άγχος αποχωρισμού, αλλά θέλετε μια σίγουρη διάγνωση. Δώστε στον κτηνίατρό σας λεπτομέρειες σχετικά με τη συμπεριφορά του κουταβιού σας και μερικά καταγεγραμμένα πλάνα που δείχνουν τι κάνει το κουτάβι σας όταν μένει μόνο του. Ενώ μπορεί να υπάρχουν πολλές άλλες αιτίες για τις συμπεριφορές που βλέπετε (όπως η πλήξη), η έγκαιρη διάγνωση είναι σημαντική για να σβήσει τη συμπεριφορά στο μπουμπούκι.

Εν τω μεταξύ, όμως, προσπαθήστε να μην αφήσετε το κουτάβι σας μόνο του.Μπορείτε να προσλάβετε έναν περιπατητή σκύλου ή έναν κατοικίδιο, να αφήσετε έναν γείτονα να μείνει με το κουτάβι σας ή να πάει το κουτάβι σας στον παιδικό σταθμό. Αυτό είναι σημαντικό για να αποτρέψετε το κουτάβι σας από το να επαναλάβει την ενοχλητική συμπεριφορά που μπορεί να κάνει πιο δύσκολη την εξάλειψή του με την πάροδο του χρόνου.

Μην αφήνετε τα κουτάβια να το κλαίνε!

Στο παρελθόν, ήταν κοινή πρακτική να αφήνουμε τα κουτάβια να φωνάζουν και να μην ανοίγουν τα τελάρα τους μέχρι να ησυχάσουν. Ακόμη χειρότερα, μερικές φορές οι ιδιοκτήτες έλαβαν οδηγίες να φωνάζουν στα κουτάβια τους που έκλαιγαν. Το να φωνάζεις ή να προσπαθείς να πειθαρχήσεις ένα κουτάβι είναι τόσο ανόητο όσο το να φωνάζεις σε ένα μωρό που ξυπνά από έναν υπνάκο. Το να αγνοείς ή να φωνάζει οδηγεί μόνο σε μια αίσθηση φόβου και σύγχυσης, επηρεάζοντας αρνητικά τη δυνατότητα δημιουργίας ενός δεσμού που βασίζεται στην εμπιστοσύνη.

Τέτοιες προσεγγίσεις μπορούν επομένως να προκαλέσουν βαθύ άγχος και μια κατάσταση ανικανότητας που ειρωνικά μπορεί να ενσταλάξει αυτό που μπορεί τελικά να προσπαθούμε να αποφύγουμε: το άγχος αποχωρισμού αργότερα στη ζωή.

Ευτυχώς, στις μέρες μας γνωρίζουμε καλύτερα. Τα κουτάβια είναι κοινωνικά όντα και έχουν έντονη ανάγκη να δημιουργήσουν με τους ανθρώπους τους μια σχέση εμπιστοσύνης, πρέπει να ξέρουν ότι έχουν κάποιον να βασίζονται στον οποίο θα καλύψει τις ανάγκες τους. Αυτό τους δίνει ασφάλεια.

Όσο περισσότερο επιτρέπουμε στα κουτάβια μας να βιώσουν δυσφορία, τόσο περισσότερο θα κάνουν ένα βήμα πίσω στην εκμάθησή τους να έχουν αυτοπεποίθηση όταν μένουν μόνα τους. Δώστε λοιπόν προσοχή στο κουτάβι σας όταν του μαθαίνετε να είναι μόνο του. Κάντε μωρά βήματα και δουλέψτε με τον ρυθμό του κουταβιού σας, διασφαλίζοντας πάντα ότι το κουτάβι σας δεν ξεπερνά το όριο.

Σε έναν τέλειο κόσμο, εάν οι άνθρωποι υιοθετούν ή αγοράζουν ένα κουτάβι στην ηλικία των οκτώ εβδομάδων, θα πρέπει να αρχίσουν να το προετοιμάζουν και να το βοηθούν να αναπτύξουν δεξιότητες χρόνου μόνοι τους στις οκτώ εβδομάδες. Αν κάποιος έχει υιοθετήσει ή αγόρασε έναν σκύλο όταν είναι λίγο μεγαλύτερος, ξεκινάτε τότε. Με λίγα λόγια, ξεκινάτε μόλις φέρετε αυτό το κουτάβι στην οικογένειά σας.

— Andrea Arden, Newsweek

Αυτό το άρθρο είναι ακριβές και πιστό από όσο γνωρίζει ο συγγραφέας.Δεν προορίζεται να υποκαταστήσει τη διάγνωση, την πρόγνωση, τη θεραπεία, τη συνταγογράφηση ή την επίσημη και εξατομικευμένη συμβουλή από έναν επαγγελματία κτηνίατρο. Τα ζώα που παρουσιάζουν σημεία και συμπτώματα δυσφορίας πρέπει να επισκέπτονται αμέσως έναν κτηνίατρο.