Το πασχαλιστό πασχαλινό πουκάμισο
Η Ηθική της Δημιουργίας του Purebred American Pug
Το αμερικανικό μπιφτέκι έχει μια πολύ συγκεκριμένη και ιδανική εμφάνιση. Οι σούπες που παρουσιάζουν με επιτυχία αυτήν την εμφάνιση είναι αποτέλεσμα της εντατικής αναπαραγωγής και επιλογής σε πολλές γενιές και τελικά είναι οι ίδιοι ενσωματωμένοι με σκοπό τη διαιώνιση αυτών των χαρακτηριστικών στην επόμενη γενιά. Αυτός ο στόχος εξασφαλίζει ένα ωραίο κέρδος για τους κτηνοτρόφους και ένα αισθητικά ευχάριστο ζώο για τους αγοραστές. Ωστόσο, η χαρά που φέρνουν αυτοί οι τέλειοι μύγες στους κτηνοτρόφους και τους ιδιοκτήτες, επισκιάζεται από τον πόνο και τα βάσανα της πλειοψηφίας των σκύλων που δημιουργήθηκαν μέσω της διαδικασίας. Πολλοί από τους απογόνους της συγγένειας πεθαίνουν ή σκοτώνονται και πολλοί που επιβιώνουν υφίστανται σοβαρές επιπλοκές στην υγεία που θέτουν σε κίνδυνο την ποιότητα ζωής τους. Το γεγονός ότι τα ζώα αυτά υποφέρουν σοβαρά, τόσο άμεσα όσο και έμμεσα, καθιστά τη διαδικασία της αναπαραγωγής απαράδεκτη ηθικά.
Το εγχώριο σκυλί είναι η δημιουργία μας και, ως τέτοιο, βασίζεται σε εμάς για προστασία ως εξαρτημένη μας και σύντροφό μας. Είμαστε υπό την ηθική υποχρέωση ως ιεραρχικά ανώτεροι άνθρωποι να προστατεύσουμε αυτό που δεν θα υπήρχε παρά για την παρέμβασή μας στη φύση. Επειδή οι άνθρωποι έχουν θεωρήσει απαραίτητο να δημιουργήσουν οργανισμούς που δεν μπορούν να επιβιώσουν φυσικά ή να αμυνθούν σωστά, είναι καθήκον μας να τους προστατεύσουμε από τις αδυναμίες τους που δημιουργήσαμε έμμεσα. Αυτό απαγορεύει τη θανάτωση αβοήθητων κουταβιών και απαγορεύει την εκμετάλλευση των μπιφτέκια σε μια διαδικασία η οποία έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι προκαλεί διαδεδομένη ασθένεια και μειωμένη ποιότητα ζωής στους μύρκες. Είναι λάθος να προκαλούμε πόνο και πόνο για το στόχο της δημιουργίας ενός συντρόφου σκύλου με συγκεκριμένη καθαρής φυλής εμφάνιση όταν υπάρχουν ανθρώπινοι τρόποι δημιουργίας συντρόφων σκύλου.
Το αμερικανικό πρότυπο για το πατημασιά περιγράφει χαρακτηριστικά διαμόρφωσης και φαινοτυπικότητας που θεωρούνται ιδανικά για τη φυλή. Τέτοια χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν μια συμμετρική συνολική εμφάνιση με ένα τετράγωνο πλαίσιο, ένα συμπαγές και αναλογικό σώμα με καθορισμένο μυ, και ένα ευρύ στήθος και ισχυρά ίσια πόδια. Το ιδανικό βάρος κυμαίνεται από 14 έως 18 λίβρες. (Θωμάς 139-40). Τα πόδια του ζώου πρέπει να είναι σωστού μήκους με μαύρα νύχια, το στόμιο πρέπει να είναι μικρό και τετράγωνο και το κεφάλι να είναι μεγάλο και στρογγυλό χωρίς προεξοχές κρανίου. Τα μάτια θα πρέπει να είναι μεγάλα και σκοτεινά, και τα αυτιά θα πρέπει να είναι μικρά και λεπτά και είτε να έχουν τριαντάφυλλο ή σχήμα κουμπιού. Οι επισημάνσεις πρέπει να είναι ξεκάθαρες - η μάσκα, τα αυτιά, οι κρεατοελιές, το διαμάντι στο μέτωπο της Pug και το μαύρο ίχνος που εκτείνεται από την ινιακή κοιλότητα μέχρι την ουρά, θα πρέπει να είναι μαύρα. Οι ρυτίδες πρέπει να είναι μεγάλες και βαθιές και οι ουρές πρέπει να είναι στρογγυλεμένες στο άκρο και κατά προτίμηση διπλές. Το παλτό πρέπει να είναι γυαλιστερό και κοντό και χρώματος ασήμι ή βερίκοκο (139-40).
Τα ζώα που θεωρούνται τέλεια δείγματα των ειδών μύτης έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά κοινά, χαρακτηριστικά τα οποία οι κτηνοτρόφοι εργάζονται σκληρά για να επιτύχουν στα ζώα τους και να μεταβούν στην επόμενη γενιά. Προκειμένου να διατηρηθούν αυτά τα προτιμώμενα χαρακτηριστικά στα ζώα τους, οι κτηνοτρόφοι εισέβαλαν τα μπιφτέκια τους. Η κτηνοτροφία αποτελείται από μπιζέλια που είναι στενά συνδεδεμένα, οπουδήποτε από τον γονέα έως τον απόγονο στον αδελφό στον αδελφό. Οι στόχοι της συγγένειας είναι να συγκεντρωθούν τα ιδανικά χαρακτηριστικά των δύο γονέων - του σκακιού και της εκτρεφόμενης σκύλας - στους απογόνους τους. Ωστόσο, παρόλο που "όλα τα κακά σημεία διπλασιάζονται μέσω τέτοιων ζευγαρώματος, [...] όλα τα κακά σημεία μπορεί να είναι τόσο έντονα καταγεγραμμένα σε μια γραμμή που θα μπορούσε να καταστήσει αδύνατο να τα παραγάγει" (199). Παρά το γεγονός ότι οι κτηνοτρόφοι διατρέχουν τον κίνδυνο να επιτύχουν μόνιμα και ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά στις γραμμές τους, εισέβαλαν τα μπιζέλια τους για να επιτύχουν τη «γενετική καθαρότητα» που απαιτούν οι άνθρωποι στα καθαρόαιμα μπιφτέκια. Αυτή η καθαρότητα επιτυγχάνεται εύκολα, αφού "τα μπιφτέκια, που είναι τόσο συγγενικά για να ξεκινήσουν, όλα επιστρέφουν στα ουσιαστικά τα ίδια σκυλιά σε κάθε γενεαλογία" (219). Αυτό που οι κτηνοτρόφοι και οι αγοραστές θεωρούν καθαρές και ιδανικές και ένα μέσο δημιουργίας ενός ζωικού κεφαλαίου εκτροφής σκύλων που θα είναι αληθινό για τα πιο επιθυμητά χαρακτηριστικά της φυλής τους σε πέντε ή έξι γενιές αδέσποτων αδελφών είναι επιζήμια για τη συντριπτική πλειοψηφία των παραγόμενων απογόνων, και επομένως είναι ανήθικο.
Κατά τη διάρκεια αυτών των πέντε ή έξι γενεών συγγένειας, όλα τα προκύπτοντα κουτάβια που θεωρούνται κατώτερα από τα αδέλφια τους ή τους γονείς τους θανατώνονται. Η επιτυχία της γραμμής διακυβεύεται επίσης από τα επιζώντα κουτάβια που ωριμάζουν σε στείρα ζώα ως αποτέλεσμα αυτής της συγγένειας και "η κοντινή αναπαραγωγή, όπως αυτή μπορεί να είναι υπεύθυνη για τη στειρότητα, τον μονόρροια και τον κρυοχριστισμό, και μπορείτε να περιμένετε μείωση του μεγέθους και της έντασης των απογόνων "(199). Συνεπώς, η προσπάθεια για ένα στόχο αγνών και χαρακτηριστικών άψογων ζώων θέτει τους κτηνοτρόφους σε κατάσταση εξάλειψης πολλών αποθεμάτων που βασίζονται σε ατέλειες και τελικό τερματισμό στη γραμμή αν αρκετά ζώα γίνουν άσχημα. Όταν αυτά τα δυνητικά δαπανηρά συμπτώματα αρχίζουν να εμφανίζονται στα ζώα τους, οι κτηνοτρόφοι στη συνέχεια ζευγαρώνουν τα σκυλιά με τις περικοπές ή τα ζώα που δεν είναι στενά συνδεδεμένα με αυτά, για να επαναφέρουν την υβριδική σφριγηλότητα στα γονίδια των γραμμών καθαρόαιμων (199). Ο σκοπός της αναπαραγωγής σε περικοπές είναι η διαφοροποίηση της γενετικής και η παρεμπόδιση υπερβολικής συγκέντρωσης ανεπιθύμητων χαρακτηριστικών στα σκυλιά. Είναι και πάλι μόνο η απειλή της νομισματικής απώλειας που εμποδίζει τα σκυλιά από την πιο ανήθικη μορφή υβριδικής σφριγηλότητας - την αναπαραγωγή δύο ξεχωριστών γραμμών από πατημασιές που δημιουργούνται από πέντε ή έξι γενιές αδελφών αλληλεπίδρασης. Αυτή η διαδικασία θα εξαλείψει προσωρινά τη γενετική ασθένεια στην επόμενη γενιά, αλλά μόνο με το κόστος της έκθεσης αμέτρητων ζώων σε θάνατο και επιπλοκές υγείας για τη δημιουργία αυτών των δύο γενετικά καθαρών μουντζούρων.
Αυτή η κατάσταση του ζευγαρώματος των δύο αδελφών συγγενών γραμμών έχει συμβεί σε διαφορετικά ζώα και έχει δημιουργήσει μια επιτυχημένη γενετική διαφοροποίηση, αλλά δεν χρησιμοποιείται για τα μπιφτέκια επειδή οι κτηνοτρόφοι θεωρούν τη διαδικασία υπερβολικά δαπανηρή: "ο χρόνος και τα χρήματα που απαιτούνται για να κρατηθούν δύο ή περισσότερες γραμμές που προχωρούν με άμεση αδελφός και αδελφή, να συλλάβει και να καταστρέφει τα μπιφτέκια και να διατηρεί μόνο το καλύτερο ζευγάρι, καθώς οι εταίροι αναπαραγωγής για να επιτύχουν ένα τέτοιο πρόγραμμα ενθάρρυνσης είναι πολύ δαπανηρό "(200). Το πρόγραμμα θα προοριζόταν επίσης να αποτύχει, καθώς αναγνωρίζεται ότι οι καθαρές σειρές πούλια οδηγούν σε παραμορφώσεις σωματικής και πνευματικής φύσης, συχνά μοιραίες ή μολυσματικές για τα ζώα (200). Μια άλλη διαδικασία της συγγένειας, που ονομάζεται backcrossing, παράγει παρόμοια επιβλαβή αποτελέσματα σε pugs. Η διαδικασία περιλαμβάνει την εξεύρεση ενός ανωτέρου γονικού σκύλου και την αναπαραγωγή του στους απογόνους του, και στους απογόνους κάθε επόμενης γενιάς που παράγεται στη γραμμή, πίσω στο αρχικό μητρικό σκυλί (200). Τα ζώα γίνονται παρωχημένα και μόνο για τον προσδιορισμό των γονιδίων του αρχικού γονικού σκύλου. Τα σφάλματα του μητρικού σκύλου μπορούν να ταυτοποιηθούν καθώς όλο και περισσότερο συγκεντρώνονται με κάθε γενιά που διέρχεται, καθώς η "κτηνοτροφία δεν διορθώνει τα σφάλματα, τα καθιστά αναγνωρίσιμα μόνο ώστε να μπορούν να εξαλειφθούν" (200). Η ενσωμάτωση αμέτρητων ζώων και η προδιάθεσή τους σε σωματικές και πνευματικές βλάβες, ώστε να προσδιοριστεί η γενετική ενός μόνο σκύλου και να καθοριστεί αν το σκυλί αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποκομίσει το μεγαλύτερο κέρδος, είναι ανήθικο σε πολλά επίπεδα.
Πρώτον, οι κτηνοτρόφοι παίρνουν εντελώς άγνοια και ανυπεράσπιστα ζώα στο έλεός τους και αναγκάζοντάς τους σε καταστάσεις που γνωρίζουν οι κτηνοτρόφοι θα είναι επιβλαβείς. Είναι γνωστό ότι τα κουτάβια γεννιούνται και παρουσιάζουν γενετικές μεταλλάξεις, τις οποίες οι κτηνοτρόφοι είναι άμεσα υπεύθυνοι για τη δημιουργία και για τους οποίους οι κτηνοτρόφοι τους θανατώνουν. Οι κτηνοτρόφοι θέλουν πράγματι τέτοιες γενετικές διαταραχές να εμφανιστούν έτσι ώστε να μπορούν να επιλέξουν εναντίον τους, επιλέγοντας τους γονείς για τη φυλή που έχουν τα σωστά αλληλόμορφα για αυτά τα γνωρίσματα. Για να γνωρίζουμε τη γενετική των γονέων, πρέπει να προσδιοριστεί μέσω της διασταύρωσης που συγκεντρώνει τα ανεπιθύμητα αλληλόμορφα σε κάθε επόμενη γενιά, σε βάρος κάθε παραγόμενου απορριμμάτων. Σε κάθε σκουπίδια τα ανεπιθύμητα κουτάβια σκοτώνονται και όσοι ζουν έχουν μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης επιπλοκών υγείας αργότερα στη ζωή. Ένα παράδειγμα ενός ελαττώματος που απαντάται συχνά στα μπιγιόν που αναπτύσσεται αργότερα είναι η ασθματική διαταραχή της δυσπλασίας του ισχίου που κληρονόμησε από τους γονείς στους απογόνους. Σε αυτή τη δυσκολία, ο ισχίων δεν ταιριάζει σωστά στην υποδοχή του ισχίου, δημιουργώντας σπασμωδικότητα, δυσκαμψία, απροθυμία να ασκήσει και σπατάλη των μυών του ισχίου (Robinson 223). Αυτή η διαταραχή μπορεί να αναπτυχθεί μετά από ένα και ενάμισι έτος της ηλικίας και δημιουργεί σοβαρές παθολογικές επιπτώσεις (223-34). Το μόνο όφελος από τα ζώα που προέρχονται από κτηνοτροφικά ζώα και η προδιάθεσή τους σε τέτοιες επιπλοκές στην υγεία είναι ένα αυξημένο κέρδος για τους κτηνοτρόφους και ένα αφύσικο «ιδανικό» δείγμα αυτού που οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι πρέπει να μοιάζει με ένα πατημασιά.
Το ισχυρότερο επιχείρημα ενάντια στη χρήση των κτηνοτροφικών φυλών, εκτός από το ότι με αυτόν τον τρόπο προωθούμε τη ζημιά που έχουμε ήδη κάνει στα καθαρόαιμα σκυλιά, είναι τα δεδομένα που συλλέγονται λεπτομερώς για τις επιπλοκές της υγείας που δημιουργεί στα ζώα. Οι πατημασιές έχουν πολλά προβλήματα υγείας που κληρονόμησαν τις γενιές. Αυτές οι ασθένειες περιλαμβάνουν σχισμή του χείλους και του ουρανίσκου, ενδοεξουσιασμό σκύλου, εκτονωσιμότητα της επιγονατίδας, δυσπλασία ισχίου, κνησμό, σκύλος εγκεφαλίτιδας σκύλου, προοδευτική ατροφία αμφιβληστροειδούς, τριχίαση, εντροπία, επιμήκεις ουρανίσκους και τραχεία τράκεια (Thomas 219-226). Η εντροπία σχετίζεται με το ιδανικό σχήμα ματιού και βλεφάρων της μύτης, καθώς και με την χαλαρότητα του δέρματος γύρω από το πρόσωπο που προκαλεί ερεθισμό του ματιού και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία (Robinson 214). Τα γνωρίσματα που εξιδανικεύονται στο αμερικανικό πρότυπο για τα πατημασιά - μεγάλα σκοτεινά μάτια και δέρμα με βαθιές και μεγάλες ρυτίδες - αποτελούν στην πραγματικότητα επιπλοκές υγείας για το ζωντανό ζώο. Και τα δύο χαρακτηριστικά συμβάλλουν στην φλεγμονή του ματιού και μπορούν να εξελιχθούν σε σοβαρές θρησκειές αν δεν αντιμετωπιστούν. Ως εκ τούτου, η έντονη και απάνθρωπη επιλογή των ζώων για αυτά τα χαρακτηριστικά απομακρύνεται εντελώς από κάθε ανησυχία για την καλή διαβίωση των ζώων. Υγιέστερα ζώα - ζώα που δεν πληρούν τα πρότυπα αλλά έχουν πιο φυσικό και υγιή φαινότυπο - θανατώνονται και μόνο όσοι έχουν αφύσικα και δυνητικά επιβλαβή χαρακτηριστικά, αλλά χαρακτηριστικά ευχάριστα στο μάτι διατηρούνται ζωντανοί και ενσωματωμένοι ώστε να μεταδώσουν αυτές τις ασθένειες επόμενες γενιές και να τις προδιαθέτουν σε επιπλοκές όπως η εντροπία.
Μια άλλη ασθένεια, που πιστεύεται ότι συμβαίνει μέσω υπολειπόμενης κληρονομικότητας, είναι η προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς. Παρόμοια με τη δυσπλασία του ισχίου, αυτή η ασθένεια δεν εμφανίζεται αργότερα στη ζωή - από το ένα έτος σε εννέα ετών, ανάλογα με τις φυλές καθώς και με μεμονωμένα ζώα (Robinson 217). Όπως και η εντροπία, η προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς (PRA) είναι μια προσβολή του οφθαλμού. Ωστόσο, πρόκειται για σοβαρότερη περίπτωση. Ο αμφιβληστροειδής αμφιβληστροειδής αμφιβληστροειδής, τα μάτια διαστέλλονται και οι καταρράκτες μπορούν να σχηματίσουν, οδηγώντας τελικά σε τύφλωση στο ζώο (217). Στις προσπάθειες για τον έλεγχο του PRA προτείνεται ότι τα ζώα υποβάλλονται σε ηλεκτρορηγνητικά τεκμήρια τα οποία μπορούν να αναγνωρίσουν την πάθηση πριν εμφανιστούν τα πραγματικά συμπτώματα. Ωστόσο, το αποτέλεσμα αυτών των δοκιμών δεν είναι απλώς υγιέστερα ζώα, με την απαγόρευση των διαγνωσμένων ζώων για αναπαραγωγή, αλλά και το θάνατο πολλών ατομικών σκύλων. Αν και είναι ιδανικό για την ανίχνευση "ομοζυγωτικών ζώων PRA πριν από οποιαδήποτε αναπαραγωγή, πολύ νωρίτερα ανιχνεύονται ετεροζυγώτες με ταχύτερη αξιολόγηση των νεαρών τους και ενδεχομένως επιτρέπουν τη διεξαγωγή δοκιμών-ζευγαρώματος που διαφορετικά θα ήταν ανέφικτες εξαιτίας του εμπλεκόμενου χρόνου" Robinson 218), τα σκυλιά που πλήττονται από το θάνατο - οι γονείς που έχουν προσβληθεί και όλοι οι θύματα αυτών των ζευγαριών. Η διαδικασία δοκιμής μπορεί να αποτρέψει την παραγωγή ασθενών ζώων με την αναγνώριση ομόζυγων ζώων για το χαρακτηριστικό, αλλά επιτρέπει την πιο έντονη και εκτεταμένη αναπαραγωγή των ετεροζυγώτων που δεν θα ήταν πρακτική αν δεν υπήρχε τέτοια δοκιμή. Και πάλι, οι βελτιώσεις στα συμπτώματα της αναπαραγωγής δεν είναι προς όφελος των ζώων, αλλά μόνο για την εξοικονόμηση κόστους για τους κτηνοτρόφους και για την ταχύτερη εξάλειψη των γενετικά προσβεβλημένων ζώων. Η βελτίωση που επετεύχθη εδώ ήταν να εξοικονομηθεί χρόνος και συνεπώς χρήματα λόγω των αποτελεσμάτων των δοκιμών - να μην διευκολυνθούν οι μέθοδοι πρόληψης των ασθενειών με τις γνώσεις που αποκτήθηκαν, αλλά απλώς να επιλεγούν πιο γρήγορα εναντίον τους μέσω πολλαπλών προηγούμενων θανάτων.
Εκτός από τη δυσπλασία του ισχίου και την ατροφία του αμφιβληστροειδούς, η νόσο Legg-Calve-Perthes είναι επίσης μια κληρονομική ασθένεια που περνάει από υπολειπόμενα αλληλόμορφα. Πρόκειται για περίπτωση αποσύνθεσης στο κεφάλι του μηριαίου οστού, η οποία στη συνέχεια διορθώνεται ακατάλληλα - οδηγώντας σε κνησμό στα οπίσθια πόδια (Robinson 225). Επιπλέον, "υπάρχουν ενδείξεις πόνου που αισθάνεται ο σκύλος" (225). Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να υπάρξει κανένα αντίθετο επιχείρημα ότι τα ζώα που δημιουργούνται με εντατική αναπαραγωγή δεν υφίστανται, όπως αποδεικνύει το αντίθετο. Όχι μόνο οι μύτες αναγκάζονται να υποφέρουν από παρωχημένη δυσπλασία του ισχίου, μόλυνση και υποβάθμιση των οφθαλμών τους και απώλεια της όρασης και ασθένεια στα οπίσθια πόδια τους λόγω γενετικής προδιάθεσης, η οποία δεν μπορεί να υποστηριχθεί ως λεπτός ή άσχετος τραυματισμός, αλλά το κάνουν με σοβαρή δυσφορία και πόνο. Εκτός από τις ταχέως αντιμετωπισμένες λοιμώξεις των ματιών, όλες αυτές οι οδυνηρές ταλαιπωρίες είναι χρόνιες και τα μπιζέλια αναγκάζονται να ζουν μέσα από αυτά. Δηλαδή, εκτός εάν τα συμπτώματα εμφανιστούν αρκετά νωρίς στη ζωή τους, έτσι ώστε οι κτηνοτρόφοι να τους τραυματίσουν για τα ελαττώματα που τους έφεραν οι κτηνοτρόφοι.
Οι μπιφτέκια εξαρτώνται απόλυτα από τους ανθρώπους για την ευημερία τους και, ως δημιουργοί των ποδιών, οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι για την παροχή αυτής της ευημερίας. Είναι ηθικά απαράδεκτο να προκαλέσει άδικη και σκόπιμη βλάβη σε ένα ζώο τόσο εξαρτημένο και ανυπεράσπιστο λόγω της ανθρώπινης παρέμβασης στη φύση. Οι άνθρωποι δεν έχουν το δικαίωμα να κολακεύουν τη ματαιοδοξία τους και να δημιουργήσουν το "ιδανικό" ζώο μέσω της εντατικής αναπαραγωγής, ενώ ταυτόχρονα υποβάλλουν τα παπούτσια σε ακραίες μορφές σκληρότητας. Τα χαρακτηριστικά των πασχαλινών που εκτιμούν τόσο πολύ πρέπει να θεωρηθούν δυνητικά επιβλαβή για την ευημερία της παγίδας και κατά συνέπεια εγκαταλειφθούν ως ανήθικο για διαιωνισμό και η καλή διαβίωση του ζώου δεν πρέπει να αγνοείται και να εκμεταλλεύεται με μοναδικό σκοπό να κερδίσει ή να αποκτήσει ένα " ζώο. Έχει αποδειχθεί ότι η ενδο-κτηνοτροφία συμπυκνώνει ανεπιθύμητα και επιθυμητά χαρακτηριστικά και ότι μερικά από αυτά τα ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά έχουν αποδειχθεί ότι υποβάλλονται στα ζώα σε έντονο πόνο και πόνο. Η πρακτική εξάλειψης αυτών των ανεπιθύμητων χαρακτηριστικών είναι επιβλαβής από μόνη της, με την παραγωγή τόσων πολλών θανάτων ζώων που γεννήθηκαν μόνο για να διασωθούν και άλλων ζώων που συχνά εμφανίζουν συμπτώματα γενετικής νόσου αργότερα στη ζωή λόγω της γενετικά μεταλλαγμένης γενετικής τους. Ως εκ τούτου, είναι ευθύνη της ανθρωπότητας να σταματήσει αυτή η εκμετάλλευση και απάνθρωπη δράση και να σταματήσει να κακοποιεί ένα ζώο που δεν έχει κανένα μέσο να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τέτοια βασανιστήρια.
ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ
Ρόμπινσον, Ρόι. Γενετική για τους κτηνοτρόφους.
Elmsford, Νέα Υόρκη, 1982.
Τόμας, Σίρλι. Το νέο Pug .
Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, 1990.
